Vrijetijdsbroeken

Hoe ontspannen is casual?

Behoort u tot dat deel van de bevolking dat elke ochtend naar het werk gaat in een donker pak? Gefeliciteerd! Dan hoeft u gedurende de werkweek in ieder geval niet veel zorgen te maken hoe je je werkkleding kunt combineren.

Als het allemaal wat losjes kan dan is de situatie ingewikkelder. Op zoek in catalogi, boeken of op het internet toont al snel aan dat in het geval van een poloshirt of button-down overhemd niet echt zo heel veel mis kan gaan wat het bovenlichaam betreft. Wat betreft de juiste beenkleding, de meeste van deze deskundigen laten dit onderwerp een beetje links liggen of ze laten het bij nuttige adviezen als "nooit Jeans" of iets dergelijks. Dit brengt ons niet dichter bij het antwoord: Wat draagt men heden ten dage zoal aan vrijetijdskleding onder de riem?
 
Het antwoord is "zeker geen jeans" is niet meer zo stellig als het was voor een paar jaar. Echter, de nauwsluitende stonewashed modellen hebben met de vroegere slonzige spijkerbroeken niets meer van doen. Desondanks hebben jeans nog altijd iets opstandigs Bij een conservatieve werkgever moet u daarvan afzien. Ook een zwarte of donkerbruine kleur geeft de jeans geen upgrade. Waag het niet eens het toch te proberen.

De steeds weer gedragen chino is een geweldig alternatief. Ze zijn meestal van wat lichter materiaal, meestal gesneden katoen. In de vroege dagen van de vrijetijdskleding herkende men aan de vrijdag- vrijetijdskleding degenen die anders een pak droegen aan het kenmerkende uniform. Een beige chino met een open wit overhemd, een bruine riem en instappers. Draag deze broek zonder probleem op kantoor.

Alleen al de geschiedenis van de chino is een heel avontuur:
In 1848 kwam de Britse generaal Harry Lumsden in India op het idee om de broeken van zijn regimentsleden te kleuren met een mengsel van koffiekleur, curry en diverse plantaardige kleurstoffen. Vergeleken met een voor een ander klimaat geschikte witte kleur, wat snel vuil wordt, was dit ideaal. Enthousiast riepen de inboorlingen met de bijbehorende karakteristieke kleur broek "kaki", wat betekent "aardekleur" betekent.

De naam is ontstaan uit een verkeerde interpretatie van de chino: Amerikaanse soldaten in de Filippijnen hadden een degelijke en duurzame broek nodig. Deze werden gemaakt in Engeland en van daaruit doorverkocht naar China.
Chinese handelaren op hun beurt exporteerden ze naar de Filippijnen, waar de Amerikanen ongegeneerd de naam "chino" eraan gaven. Minder geschikt voor op kantoor is de anders zo geschikte vrijetijsdkleding namelijk de reisbroek.
Hun naam doet vermoeden een oorsprong uit de term van een eenvoudige werkbroek. Deze stofbroeken zijn niet alleen kenmerkend vanwege een wijd model, maar ook vanwege de zijdelingse zakken op de benen. De look is zeer casual, maar niet erg professioneel.

De vele zakken zorgen ervoor dat deze broek echter een perfecte metgezel is voor de vrije tijd. Maar: Het is niet te combineren met een overhemd en stropdas. Alles wat feestelijker is dan een casual shirt past niet bij deze broek.

Bij de overige broeken kan je echt niet veel verkeerd doen, mits de broek goed past. Neem geen lederen broek.
Deze passen perfect bij avontuurlijke fietsers en ouder wordende rocksterren maar zien er voor de verdere rest belachelijk uit. Ook extreme modellen moet je vermijden. Gekleed in een Baggy broek ziet u er al snel uit alsof u last heeft van matige tot ernstige diarree. Leggings waren al in de jaren 80 helemaal niks, althans niet voor de heren..

En, ook al zijn er nu sommige mensen die proberen op te vallen in de disco met de merknaam op de trainingsbroek: joggingpakken zijn er niet voor om mee uit te gaan ook al zijn ze afkomstig van een beroemde merknaam.
 
Je gaat immers ook niet in een op maat gemaakte zijden pyjama naar de opera.