De grootste fouten in de herenmode

U kunt elke modetrend najagen. Of u kunt proberen om een ​​klassieke elegantie te bereiken die zo tijdloos is dat zelfs na tientallen jaren het er nog steeds goed uitziet. Dat betreft voornamelijk klassieke stukken, ingetogen details en onopvallende kleuren.

Terwijl men zich over sommige zaken niet druk maakt, zijn vele raadgevers zoals de meeste catalogi en websites, die zich bezig houden met onderwerp Permanent Fashion, het opvallend genoeg eens en bij nader inzien niet de recensie weerspreekt. Zo heb je bijvoorbeeld de mythe van de superioriteit van bretels. De riem is eigenlijk maar een slechte uitvinding vindt men en alleen een broek die bijna van je schouders af hangt kan alleen maar goed zitten. Helaas houdt men met deze generalisatie gewoon geen rekening met het feit waar het echt om gaat: de snit van de broek. Broeken met een Engelse snit (vermoedelijk de enige echte) die op heuphoogte hangen worden perfekt omhoog gehouden met behulp van bretels. Je kunt beter een wijdere broek uitzoeken zodat die wat wijder zit zonder er slordig uit te zien. Waarschijnlijk is dat dan ook de reden waarom bretels vaak worden aanbevolen voor een iets grotere tailleomtrek.

Alleen: meer dan driekwart van de mannen die een broek kochten hangt niet ter hoogte van de taillle, maar zit net boven de heupen. In dat geval zijn bretels een kleine ramp. Want zodra ook maar een klein stukje buik zichtbaar is (en laten we eerlijk zijn: welk mens heeft dit niet), maken de bretels een bocht en bij de minste of geringste opwaarste beweging lijkt het alsof men tegen een bal aan trapt. Ook is men van mening dat een broek plooien moet hebben. Kan men doen. Maar waarom? Omdat Britse pakken de mode bepalen staat de meeste mensen zulke modellen het best zonder dit fenomeen. U heeft een platte buik? Te gek. Laat zien! U bent wat ronder van vorm? Juist dan doen plooien u dikker lijken in het midden van uw lichaam. Dat mag niet opvallen tenzij je een jasje draagt met daarbij de juiste stropdas en een sierlijk lichtblauw overhemd. Maar op het gebied van vrijetijdskleding geldt nog steeds de waarschuwings regel van de tot een legende uitgegroeide Amerikaanse mode-icoon Carson Kressley: Boys, PLEASE stay away from pleated Khakis! Ofwel "Jongens, blijf uit de buurt van geplooide khakis".

Onomstreden is het feit om op het eerste gezicht de juiste schoenen te kiezen bij het pak. Uiteraard zwarte Oxford schoenen. Wat anders? Gepoetst met water. Niet echt slim als het pak donkerblauw is. Moet men dan die schreeuwende kleuren maar voor lief nemen? Alleen dan als men zich precies aan de letter van de mode wet houdt. Roodbruine brogues bij een marineblauw pak? Past zichtbaar beter. Voor wie dat nog te conservatief is kan dan zijn toevlucht nemen tot laarzen, liefst met een kleine hak. Wat? Dat is niet traditioneel? Dat mag wel zo zijn maar het ziet er goed uit.

Een driedelig pak, zo leest men overal, fungeert als een tweedeling. Dat klopt helemaal. Zolang je maar niet de fout maakt om je jasje open te laten hangen. Bij een etalagepop is dat zinvol. Per slot van rekening wordt de potentiële koper geacht het vest waar te nemen. Maar het ziet er niet uit. Het vest zal uw revers lijn naar boven verleggen. En niet ter hoogte van de gesp.

Ook als het om pochets en stropdassen gaat liggen blunders op de loer. Menigeen valt dan veiligheidshalve terug op halve waarheden. Hij blijft hardnekkig de mening toegedaan dat het pochet dezelfde kleur moet hebben als het overhemd. Nou ja, zolang het shirt wit is kun je alle kanten op. Bij een hemd in de kleur ecru past het in ieder geval goed vanwege het contrast. Lichtblauw? Roze? Waarom moet ik hier nou de gelegenheid nemen om een beetje kleur te bekennen? Kenners durven te combineren. Vermijd combinaties van een stropdas met sjaal in identieke patronen. Maar als u de kleur van het patroon op de gestreepte stropdas afstemt met de basiskleur van een stof met een paisley decor dan scoor je veel punten.